Rosmarin — Rosmarin … Deutsch Wörterbuch
Rosmarin — (R. officinalis) Systematik Euasteriden I Ordnung: Lippenblütlerartige (Lamiales … Deutsch Wikipedia
Rosmarin — Sm ein immergrüner Strauch; Küchen und Heilkraut erw. fach. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. rōs marīnus, rōsmarīnus, wörtlich: Meertau , zu l. rōs ( ōris) Tau und l. marīnus zum Meer gehörig , zu l. mare n. Meer . Benennungsmotiv nicht… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Rosmarin — Rosmarin, 1) Gemeiner R., s. Rosmarinus; 2) Wilder R., ist Ledum palustre; 3) Kleiner Wilder (Rosmarinandromeda), ist Andromeda polifolia; 4) Stoff, s.u. Rosmarinöl … Pierer's Universal-Lexikon
Rosmarin — Rosmarin, s. Rosmarinus … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Rosmarin — Rosmarīn, gemeiner (Rosmarīnus officinālis L. [Abb. 1540; a Blüte, b Pistill, c Frucht]), immergrüner Halbstrauch der Labiaten, in den Mittelmeerländern; die aromatisch riechenden Blätter enthalten Öl (s. Rosmarinöl) und werden als Gewürz… … Kleines Konversations-Lexikon
Rosmarin — (Rosmarinus), kleiner, im südl. Europa wildwachsender Strauch, bei uns in Gärten gezogen u. im Winter in einem frostfreien Raume aufbewahrt, hat schmale, immergrüne, auf der Rückseite weißgraue Blätter, kleine blaue Lippenblüten, gewürzhaften… … Herders Conversations-Lexikon
rosmarin — rosmarín ( ni), s.m. – Arbust mic, plăcut mirositor, cu flori colorate (Rosmarinus officinalis). – var. rozmarin, rojmarin, rojmalin. Mr. rismărină. it. rosmarino, prin intermediul mag. rozmarin (Gáldi, Dict., 155), cf. ngr. ροσμάρί, ἀρισμαρί (›… … Dicționar Român
rosmarin — Rosmarin, voyez Romarin … Thresor de la langue françoyse
Rosmarin — kvapusis rozmarinas statusas T sritis vardynas apibrėžtis Notrelinių šeimo prieskoninis, vaistinis, medingas augalas (Rosmarinus officinalis), paplitęs Afrikos šiaurėje ir Europos pietuose. Naudojamas maisto priedams (kvėpikliams) gaminti, iš jo… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)